پرواز نرمال
نگاه كنيد ،خم شويد ،بچرخيد . تا قبل از چرخيدن ،سرتان را برگردانيد ،تا مطمئن شويد كه فضا براي چرخش خالي است .علاوه بر اين چرخاندن سرتان طبيعتا باعث ميشود كه جابجايي وزن در صندلي بهتر انجام شود.
¯ ياد آوري قوانين اساسي پرواز: از سمت راست حركت كنيد .خلباني كه كوه در سمت راست قرار دارد حق تقدم دارد .خلباني كه پايين تر از شماست حق تقدم دارد .اگر شما به ترمالي وارد شويد كه خلبان ديگري از قبل در آن بودند از همان سمتي بچرخيد كه آنها ميچرخند.
¯ وارد كردن تغييرات ناگهاني به فرمان ضمن افزايش ميزان افت باعث بسته تر شدن چرخش ها (چرخيدن گود) ميشود. براي حصول بهترين كار آيي ،اين مانور ها را به آرامي اجرا كنيد :تغييرات ناگهاني در ترمزها همچنين باعث افزايش غير ضروري در زاويه تمايل (Banding Angle ) خواهد شد .در ادامه يك تصادف معمولي را توضيح ميدهيم : در زمان چرخش 360درجه نزديك كوه (ديواره ) خلبان تصور ميكند اگر چرخش را به تندي شروع كند فرصت كافي براي كامل كردن يك دور را خواهد داشت و باوارد كردن فرمان شديد به سرعت زاويه تمايل Banding Angle زيادي را بوجود ميآورد ولي دست در زماني كه خلبان به كوه نزديك ميشود زاويه تمايل مجددا به نزديكي هاي صفر ميرسد و او را مستقيما به سمت كوه ميفرستد .در اين موقعيت ميشود خلبان به تصور آنكه چرخش وارده به بال كافي نبوده است ترمز داخلي را مجددا تا انتها ميكشد كه باعث چرخش گود Spin) ) و سقوط به داخل كوه ميگردد.
¯ پافشاري بر استفاده مداوم از سرعت دهنده Accelerator) ) باعث جمع شدگي بال از قسمت جلو خواهد شد Asymetric) ) من شاهد اينگونه حوادث بوده ام از سرعت دهنده به تدريج استفاده كنيد.
¯ صندلي را طوري تنظيم كنيد كه بتوانيد تكيه بدهيد. تكيه دادن (خوابيدن ) در صندلي در ابتدا ممكن است چندان طبيعي به نظر نرسد .(همانطوريكه اكثر چيزها در پرواز اول غير طبيعي است ) ولي عادت كنيد. به شما كمك ميكند بهتر پرواز كنيد . براي آنكه تفاوت بين حالتهاي (تكيه داده نشستن ) و (ايستاده نشستن ) در پرواز مشخص شود آزمايش زير را انجام دهيد
¯ در صندلي خود بنشينيد (يا در پرواز يا داخل يك شبيه ساز ) و به آنچه در زاويه (حوزه ) ديد شما قرار ميگيرد توجه كنيد وقتي كه ايستاده نشسته باشيد در حاليكه به افق نگاه ميكنيد اين چيزها در ديد شما قرار دارند :
-پاهايتان
-زمين
ولي وقتي كه تكيه داده نشسته باشيد ميتوانيد اين چيزها را ببينيد:
-دستهايتان (ميزان ترمزي كه به گلايدر وارد ميكنيد)
.
-قفلها (كارابينها ) (ميزان جابجايي وزن وارده به گلايدر)
.
-سرعت دهنده در زمان استفاده (كه در هر طرف تا چه حدي در گير است ).
.-خود بال .
-زمين (كه گلايدر نسبت به آن در چه وضعيتي قرار دارد )
.
حال سعي كنيد بيشترين جابجايي وزن ممكن راد ر دو حالت ايستاده نشستن و تكيه داده نشستن را بوجود آوريد ، خواهيد ديد كه در حالت تكيه داده نشستن جابجايي وزن بسيار بيشتري را نسبت به حالت ايستاده نشستن ميتوانيد ايجاد كنيد.
البته محدوديتهايي براي بيش از حد به عقب تكيه دادن وجود دارد چرا كه افزايش زاويه حركت بازوي خلبان حول محور ياو(Yaw Axis ) منجر به افزايش احتمال چرخش رايزرها و سرانجام خطر چرخيدن به عقب و تو زدگي بال ميشود.
پرواز فرا منطقه اي:
¯ به هنگام پرواز بر فراز جنگلهاي انبوه ،محل هايي را براي فرود اضطراري باتوجه به نسبت سرش خود انتخاب كنيد.
¯ هرگز جريان صعودي را رها نكنيد. اگر ترمال را قبل از اينكه خودش تمام شودترك كنيد احتمالا باجريانهاي افت بيشتري در اطراف آن برخورد خواهيد كرد.ماندن در يك جريان صعودي نرم ميتواند هنوزشما را در جهت لازم قرار دهد : البته استثناهايي هم وجود دارند. اگر اين جريان صعودي شما را به جايي ميبرد كه نميخواهيد برويد مثل داخل ابر يا بيش از حد نزديك كوه زماني جريان صعودي را رها كنيد كه در زودتر رسيدن به هدف رقابتي در بين باشد و مطمئن باشيد كه به هدف ميرسيد.داخل ابر پرواز نكنيد .وقتي بدون ديد در ابر پرواز ميكنيد ممكن است به طرف كوه يا خلبان ديگري برويد .اگر قطب نما نداشته باشيد ممكن نيست بتوانيد جهت را تشخيص بدهيد چرا كه به سختي ميتوان متوجه چرخش ها شد.هميشه زمين را در ديد خود داشته باشيد .اگر در حال صعود هستيد قبل از آنكه واقعا وارد پايه ابر شويد جهت ثابتي را انتخاب كنيد.
در گذشته زماني كه اطلاعات كاملي نداشتم براي تفريح وارد يك ابر سفيد شدم اما 20دقيقه طول كشيد تا راه خروج را پيدا كنم و2000متر ارتفاع گرفته بودم و به دفعات دچار تو زدگي شدم تا بالاخره خودم را بين چند كومولوس بزر گ ديدم.
يك بارديگر آسمان بالاي سرم كاملا بسته بود و من از بين باران و سپس برف به داخل يك ابرتيره صعود كردم و به وسيله(B Line S tall) د رنزديكي يك ابر خارج شدم . اكنون وقتي د رنزديكي پايه ابر پرواز ميكنم مراقب افزايش ضريب صعود هستم و هميشه يك راه فرار را در نظر ميگيرم.
وقتي تصميم ميگيريد كه از يك كوه به كوه بعدي برويد مسلما قصد شما اين نيست كه شروع به رفتن كنيد و در وسط راه اطمينان خود را از دست بدهيد و راه را از نيمه برگرديد يا به سمت فرود برويد . حتما بايد به خود بقبولانيد كه جريانهاي صعودي د رمقصد منتظر شما هستند .معمولا قبل از رسيدن دچار مقداري افت خواهيد شد كه بايد از قبل از زمانيكه نقشه اين جابجايي را ميكشيد آنرا پيش بيني كنيد.
¯ فقط زماني براي عبور ا زبالاي كوهي كه از آن شروع به پرواز كرده ايد و رفتن به پشت آن اقدام كنيد كه حداقل دوبرابر سايد (از زمين) ارتفاع داشته باشيد . مطمئن شويد كه ميتوانيد به مقدار لازم در پشت كوه ، از آن فاصله بگيريد (ضريب سرش لازم نسبت به زمين را دوبرابر كنيد.)از مناطق مستعد اغتشاش هوا (Turbulance ) دوري كنيد . چند مثال عددي : 1800متر (AGL ) در سايت مارشال (كاليفرنيا ) براي سرش به كرستلاين 600 متر ارتفاع بالاتر از محل شروع در سنت هيلاري دوتور و (فرانسه ) براي سرش به دنت د كرله و …….
¯ اگر جهت پرواز ما هم جهت باد باشد سرعت زميني باسرعت ما جمع ميشود و مسافت پرواز را به مقدار توجهي افزايش ميدهد. د رچنين شرايطي ترمال را در جهت پشت به باد ترك كنيد تا به سرعت ا زمنطقه افت دور شويد .
¯ براي داشتن بهترين سرش (بيشترين مسافت زميني ) در شرايطي كه بادي وجود ندارد ، ا زسرعت بهترين نسبت D/ L بال خود استفاده كنيد.(نسبت بر ا Lift -به پسا Drag ) اگر مجبور هستيد رو به بادپرواز كنيد بهترين سرش پرواز كردن باسرعت بيشتر بهترين D / L بدست مي آيد . اگر باد از پشت ميوزد ميتوانيد سرعت بال را كم كنيد اما نه كمتر ا ز بهترين افت ( Best Sink )
¯ اگر در مسير پروازتان روي دايره اي هستيد كه جريان صعودي كافي در تمام طول مسير به شما ميدهد گرفتن يك ترمال خاصيتي برايتان نخواهد داشت چرا كه براي جابجايي احتياجي به آن نداريد.
¯ اگر در مسير پروازتان روي دايره اي هستيد كه جريان صعودي كافي در تمام طول مسير به شما ميدهد گرفتن يك ترمال خاصيتي برايتان نخواهد داشت چرا كه براي جابجايي احتياجي به آن نداريد.
¯ زمانيكه در پايه ابري هستيد و هنوزداريد باm/s 2 + بالا ميرويد ، قبل از آنكه ديد را از دست بدهيد گوشه هاي بال را بگيريد و براي ارتفاعات بالاتر ميتوانيد از بي لاين (B-Line Stall ) يا چرخش گود ( Spiral D ive ) استفاده كنيد .
¯ وقتي كه ابرهاي كومولوس در آسمان پراكنده هستند در فضاهايي كه هيچ ابري روي آن نيست پرواز نكنيد چرا كه معمولا د راين مناطق ترمال كمتري پيدا ميشود . اين اتفاق معمولا روي درياچه هايي كه هيچ ترمالي درست نميكنند مي افتد .
¯ خم شدن ستون ترمال: بعد از آنكه يك منطقه مستعد براي منبع ترمال را روي زمين تشخيص داديد بايد خم شدن ستون ترمال را تحت تاثير باد به حساب بياوريد. اگر پشت به باد مشغول پروا ز هستيد بعد از عبور از منبع ترمال باترمال برخورد كنيد.
¯ وقتي در طي مسير كسي را دنبال ميكنيد و متوجه ميشويد كه خلبان جلويي ناگهان وارد يك افت شديد ميشود سعي كنيد منطقه اي را كه افت در آن بوجود آمده است دور بزنيد . يك بار من كاملا متعجب شدم وقتي ديدم خلبان جلوي من به سرعت حدود 500متر ارتفاع كم كرد در حالي كه من بازدن يك دايره 100متري در كنار مسير او به پرواز نرمال ادامه دادم . آن خلبان مجبور شد د رهمان دره فرود بيايد د رحاليكه من به مسير ادامه ميدادم.
¯ قبل از آنكه مسافت XC شروع كنيد ، چند ترمال را در نزديكي محل لانچ تا يك ساعت امتحان كنيد . اين باعث ميشود ا زكوتاه شدن پرواز به خاطر افت شديد جلوگيري كنيد.
همچنين به شما كمك ميكند تا زمان بين دوره ها (سيكل Cycle ) و دوره مفيد جريان صعودي ، سرعت باد در ارتفاع بالاتر و قدرت ترمالها را تشخيص بدهيد.
¯ پرواز دسته جمعي : برآي انكه نشانه هاي ترمال را بهتر بدست بياوريد زمانيكه دنبال آن مي گرديد در مسير دايره اي پرواز كنيد و اطرافيان حدود 100متر فاصله را نگه داريد . باچشم يا باراديو بابقيه در تماس باشيد.
¯ ابري كه زير آن صاف باشد و نوك آن تيز باشد هنوزد رحال شكل گرفتن بوده و ميتوانيد زير آن جريانهاي صعودي پيدا كنيد .
¯ حتي وقتي كه فقط 100متر از زمين ارتفاع داريد احتمال ارتفاع گرفتن مجدد وجود دارد . هرگز نااميد نشويد. به ياد داشته باشيد كه فقط يك چيز از بالا رفتن بهتر است و آن اين است كه اول پايين برويد و سپس به بالا برگرديد.
¯ وقتي در آخر پروازتان د ريك منطقه هستيد كه كابلهاي برق روبروي شما هستند ، و شك داريد كه آيا ميتوانيد براي اندكي مسافت بيشتر كابلها را رد كنيد يا خير بهتر است كه قبل از كابلها فرود بياييد چرا كه عبور از آنها چندان تغييري در تلاش شما ايجاد نمي كند.
¯ براي كاهش پسا (Draage ) در طي مسافت بازوهاي خود را پشت رايزرها قرار دهيد به طوري كه آرنجتان تقريبا داخل صندلي باشد به اين ترتيب بجاي داشتن دو نيروي پسا ا زرايزرها و بازو فقط ا زبازويتان نيروي پسا خواهيد داشت .
تو زدگي و موقعيت هاي خطرناك:
¯ آيا واقعا لازم است كه در حين پرواز ترمزها را رها كنيد ؟ اگر رها كرده باشيد و بال تو بزند زمانيكه طول ميكشد تا آنها را پيدا كنيد بسيار طولاني خواهد بود و ممكن است بال شما نصف يك دور كامل را زده باشد و در حال افتادن د ريك چرخش گودSprial Dive ) ) باشيد . اين براي من اتفاق افتاده است . هرگز زمانيكه احتمال وجود اغتشاش د رهوا هست و كمتر از 200 متر از زمين زير پايتان ارتفاع داريد ، ترمزها را رها نكنيد .
¯ تو زدگي (Collapse [Asymetric –Recovery ] )فرمان را در دست بگيريد و اصلاح مثلا بال شما از سمت راست تو زده است( به تصوير تو زدگي 60% توجه كنيد ) ترمز سمت چپ را بكشيد آنقدر كه در صورت امكان مسير خود را حفظ كنيد ( مگر آنكه به سمت مانعي در حركت باشيد) اما نه آنقدر كه بال باز باقيمانده وامانده ( Stall ) شود چرا كه كار رابسيار خرابتر ميكند وممكن است شما را در چرخش تند ( Spin ) بياندازد فرمان دادن زيادي براي خلبانان پاراگلايدر مانند طاعون ميماند بال باز باقيمانده را در حالت پرواز نگه داريد حتي اگر به قيمت چند چرخش باشد سعي كنيد وزن خود را در صندلي به سمت بال باز منتقل كنيد . انجام اين كارها و وجود اين حقيقت كه به سمتي از بال كه باز است بار بيشتري وارد ميشود ( و سريعتر پرواز ميكنيد) منجر به ايجاد فشار هواي بيشتر از حدمعمول در داخل بال ميشود كه از داخل بال به سمت بال تو زده منتقل شده و به باز شدن آن كمك مي كند. در سمتي كه بال تو زده است ترمز شديدي را وارد كنيد ( پمپ كردنهاي كوچك مفيد نيست ) تا بال كاملا باز شود توجه داشته باشيد كه اگر بيشتر از نيمي از بال شما تو بزند قادر نخواهيد بو د كه جهت مسير خود را حفظ كنيد . اما باز هم ترمز سمت بال باز را بدون آنكه وامانده شويد بگيريد اين عمل از ورود شما به چرخش ( S pral Dive ) جلوگيري ميكند . به تصاوير Collapse Asymetric توجه كنيد .
¯ پس از يك سانحه يا يك موقعيت خطرناك از خودتان بپرسيد آيا كاري بوده است كه ميتوانستيد باانجام آن دچار سانحه نشويد يا مشكلتان رابه نوعي حل كنيد ، اگر كاري از شما بر نمي آمده است بهتر است ديگر پرواز باپاراگلايدر راكنار بگذاريد .
آيا دليل اصلي به وجود آمدن آن سانحه يا واقعيت خطرناك اشتباه خود شما نبوده است ؟
¯ هرچه شرايط هوا داراي اغتشاش بيشتري باشد شما هم بايد دورتر از كوه پرواز كنيد تا ارتفاع شما اززمين زير پايتان بيشتر شود و براي مقابله باتو زدگي آمادگي و فرصت داشته باشيد.
¯ سرعت دهنده (Accelerator Turbulent ):
( همچنين رجوع شود به مطلب برخورد باتوربولانس و استفاده از سرعت دهنده ) زمانيكه در حين پروا ز وارد يك منطقه اغتشاش هوا ميشويد و پرواز پر تكان ميشود ، سرعت دهنده را رها كنيد. (مگر آنكه سرعت حياتي باشد).
رابي وايتهال ميگويد 1999/11) ) : در اكثر بالها بهتر است زمان استفاده از سرعت دهنده در توربولانس به بال ترمز وارد نكنيد چرا كه باعث ميشود مركز فشار جابجا شده و احتمال تو زدگي بال بيشتر شود . همچنين اينكار باعث ميشود كارآيي بال پايين بيايد بهتر است كه از مقدار استفاده از سرعت دهنده بكاهيد . ولي از هردو در آن واحد استفاده نكنيد.
¯ برخورد بااغتشاش هوا : (همچنين به مطلب سرعت دهند ه و توربولانس مراجعه كنيد.) حين پرواز وارد يك منطقه اغتشاش هو ا شد ه ايد . و پرواز پ تكان شده است ا زپرواز كردن باحداكثر سرعت خودداري كنيد و باوارد كردن يك مقدار ترمز سرعت هوايي را كاهش دهيد بايد باسرعتي معادل كمي بيشتر از سرعت حداقل افت ( Minimum Sink S peed ) پرواز كنيد . آهسته تر پرواز كردن اين امكان رابه بال ميدهد تا بهتر خود راباكم و زياد شدن جرم هوا ( غلظت هوا ) مطابقت دهد.رواز كردن باسرعتي برابر كمي بيشتر از؛ سرعت حداقل افت ؛ فاصله كافي را تا سرعت واماندگي (Stall )ايجاد ميكند.براي هر چه بيشتر كردن ايستايي ( Stability ) پاهايتان را به طرفين باز كنيد ،اينكار باعث افزايش ممان اينرسي {يا لختي :يك اصطلاح فني :هر چه ممان اينرسي بيشتر باشد مقاومت بيشتري در برابر چرخش حول آن محور ايجاد ميكند .} ميشود و اهرم بيشتري روي پايه (كف )صندلي ايجاد ميكند . من استفاده از گرفتن گوشه هاي بال ( Big Ears ) را توصيه نميكنم مگر فقط براي تقويت قابليت پرواز فعال.
¯ پرواز فعال (Active Flying): نگه داشتن مقداري كشش در ترمزها د رهواهاي خشن باعث ميشود حس كاملي را از آنچه در بال ميگذرد به شما منتقل كند.ترمزها را (دستهايتان را ) در يك حالت خاص قفل نكنيد . ( مثل قرار دادن انگشت شصت در قفل رايزر ) چرا كه شما ميخواهيد فشار يكنواخت در ترمزها را حفظ كنيد نه موقعيت يكنواخت را اينكار از بسيار ي از تو زدگي ها جلوگيري ميكند.ميتوان بااستفاده صحيح از ترمزها ايستايي بال را حول محور ( Pitch Sta bility )افزايش داده به اينصورت كه وقتي كه بال ميخواهد جلو بزند ترمز وارد كنيد و زمانيكه مي خواهد به عقب برگردد رها كنيد .
¯ زمانيكه از يك چرخش باسرعت زياد به طور ناگهاني خارج شد ه ايد يا به يك ترمال قوي ( يا صعود فعال Dinamic Lift )وارد شده ياد در زير بال به جلو پرتاب ميشويد و زاويه حمله بال زياد ميشود و تمام بال و خلبان به بالا كشيده ميشوند و د راوج اين حركت شما درون صندلي احساس كاهش وزن (بي وزني ) ميكنيد . اين همان لحظه اي است كه شما بايد به درستي فرمان وارد كنيد . همچنانكه بال مشغول شيرجه زدن به جلو و پايين است به تدريج و به صورت تصاعدي ترمز وارد كنيد و به محض آنكه در شيرجه زدن توقف كرد ديگر ترمز وارد نكنيد . از وارد كرن ترمز به هنگام عقب رفتن بال خودداري كنيد چرا كه اينكار باعث تشديد حركت پاندولي خواهد شد. به عبارت ديگر : وقتي بال جلو ميزند ترمز وارد كنيد و زمانيكه به عقب ميرو د سرعت را افزايش دهيد اينكار حركت پاندولي را خفه خواهد كرد .
¯ گرفتن گوشه ها (Big Ears ) : چنانچه لازم است بدون افزايش سرعت باافت بيشتري از افت ترما ل ، ارتفاع خود را كم كنيد از اين تكنيك استفاده كنيد . براي شناخت مشكلات استفاده از گرفتن گوشه ها به مطلب ؛مشكلات استفاده از گرفتن گوشه ها ؛ مرا جعه كنيد . اين كار را در جايي كه احتمال وجود روتور هست انجام ندهيد و بر عكس سعي كنيد تا حد ممكن ارتفاع كسب كنيد. (رجوع شود به مطلب پسروي در باد ) و سپس بااغتشاش هوا مقابله كنيد حال بريا انجام اين تكنيك بانگاه كردن به رايزهاي ؛A آن آويزهايي را كه به گوشه هاي بال وصل ميشوند را شناسايي كنيد بدون آنكه ترمزها را رها كرده باشيد اين بندها را ره داخل بكشيد به طوري ناگهاني و به شدت نكشيد چرا كه ممكن است موجب تو زدگي از جلو شود . اين بندها را در دستهايتان نگه داريد چرا كه ممكن اس بك رها كردن آن بال مجددا باز شود ( رجوع شود به تصوير گرفتن گوشه ها ) جهت حركت را باجابجا كردن وزن كنترل كنيد همچنين مي توان بابزرگتر كردن گوشه گرفته شده (بيشتر كشيدن آويزهاي رايزر A ) به كنترل بهتر فرمان كمك كرد براي برگشتن به پرواز نرمال آويزها را رها كنيد و اگر بال به پرواز عادي برنگشت هر كدام از گوشه ها را به نوبت همانند يك تو زدگي باز كنيد. اين تكنيك ميتواند سرعت افت حدودs / m 4 (چهار متر بر ثانيه ) ايجاد كند اي عدد بستگي به بال و بزرگي گوشه هاي گرفته شده دارد .
¯ شيرجه مارپيچ (Sprial Dive ): سريعترين افت ممكن را از اين طريق ميت وانيد بدست آوريد . ( به فيلم ها ي Fly Hard Spiral Dive From THE MOVIE ) توجه كنيد فقط كافي است چرخش را مدام بيشتر كنيد تا زمانيكه احساس ميكنيد كه بدنتان حالت سانتر يفوژ پيدا كرد ه است ( بيشتر خون د رپاها و خون كمتري در سرتان هست ) و بال را به تدريج رو به زمين ميشود توصيه من به شما اين است كه نگذاريد بال كاملا به زمين شود يك زاويه 30درجه را در نظر بگيريد.به گزارش گواهينامه بال خود و تستهاي آن براي اين مانور مراجعه كنيد . متوجه خواهيد شد كه اگر اين مانور را به درستي انجام دهيد وريومتر شما معادل s/m 12 را نشان خواهد داد كه افت بسيار سريعي ميباشد . نگاهتان را روي بالتان نگه داريد و گوشه داخلي بال نگاه كنيد در غير اين صورت نگاه كردن به زمين يا نوك بالايي بال ممكن است باعث حالت تهوع شود . اگر متوجه شديد كه ميدان ديدتان كم شده است وممكن است چشمتان به سياهي برود ( BLACK OUT ) ( بيهوشي در اثر فشار G ) ماهيچه هاي شكم را سفت كنيد تا خون را به بالافشار دهيد تا به سرتان خون برسد براي برگشت به پرواز نرمال مقدار ترمز داخلي را به تدريج كاهش دهيد تا از ايجاد موج بزرگ جلوگيري كنيد.